Isola del Giglio: Pejzaż z katastrofą w tle

Dariusz Czaja

doi:10.36744/k.2305

Isola del Giglio

Pejzaż z katastrofą w tle

Dariusz Czaja

konteksty@ispan.pl
Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-8627-1415

DOI: https://doi.org/10.36744/k.2305

Abstrakt

W piątek, trzynastego stycznia 2012 roku, luksusowy statek wycieczkowy rozbił się u wybrzeży toskańskiej wyspy Isola del Giglio, 32 osoby zginęły, 64 zostały ranne. W pierwszej części tekstu autor rekonstruuje detalicznie zasadnicze dyskursy medialne oplatające tę katastrofę na Morzu Tyrreńskim. W drugiej, zastanawia się nad konsekwencjami tej katastrofy dla miejscowego pejzażu. Wrak statku zalegał wody przybrzeżne przez dwa i pół roku, po czym został odholowany do portu w Genui. Pozostaje pytanie: czy pejzaż pamięta? Czy ta katastrofa, mimo że skutki jej są już niewidoczne, pozostanie nadal jako nieusuwalna część miejscowego pejzażu.

Słowa kluczowe:

Włochy, Giglio, wrak

Pobierz

Opublikowane

2024-02-13

Cited By / Share

Czaja, D. (2024) „Isola del Giglio: Pejzaż z katastrofą w tle”, Konteksty, 342(3), s. 147–154. doi: 10.36744/k.2305.

Autorzy

Dariusz Czaja
konteksty@ispan.pl
Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ Polska
https://orcid.org/0000-0001-8627-1415

Dariusz Czaja – antropolog kultury, redaktor kwartalnika „Konteksty”, eseista, recenzent muzyczny. Prof. dr hab., wykładowca w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ. Opublikował: Metamorfozy ciała. Świadectwa i interpretacje (red., 1999); Sygnatura i fragment. Narracje antropologiczne (2004); Anatomia duszy. Figury wyobraźni i gry językowe (2006); Lekcje ciemności (2009 – nagroda Fundacji TVP Kultura „Gwarancja Kultury”); Gdzieś dalej, gdzie indziej (2010 – nagroda „Warszawska Premiera Literacka” 2011, nominacja do nagrody Nike); Znaki szczególne. Antropologia jako ćwiczenie duchowe (2013); Inne przestrzenie, inne miejsca. Mapy i terytoria (red., 2013); Kwintesencje. Pasaże barokowe (2014), Scenariusze Końca. Zmierzch, kres, apokalipsa (red., 2015), Ruiny czasu. Rozmowy o twórczości (2016), Gramatyka bieli. Antropologia doświadczeń granicznych (2018, nominacja do nagrody Nike), Cena sztuki. Tezy o zaczarowaniu (2020), Blask ciemnieje. Lektury hermeneutyczne (2021).