Aleksandria – ogród krajobrazowy Aleksandry z Czartoryskich Ogińskiej w świetle nowych materiałów

Aleksandra Knapik


Kraków, Uniwersytet Jagielloński (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-6618-4621

Abstrakt

Przedmiotem badań stał się ogród krajobrazowy Aleksandria w Siedlcach założony przez Aleksandrę z Czartoryskich Ogińską. Na podstawie źródeł archiwalnych i ikonograficznych opracowano takie zagadnienia jak: historia powstania ogrodu, sprawa autorstwa i datowania, rekonstrukcja struktury zatrudnienia, analiza układu przestrzennego, geneza form budowli oraz ich treść ideowa.

Instytucje finansujące

Instytut Sztuki PAN

Słowa kluczowe:

Aleksandra z Czartoryskich Ogińska, Siedlce, Aleksandria, Szymon Bogumił Zug, ogród krajobrazowy

Bernatowicz, Tadeusz. “Sentymentalne idee i wiejskie chatki w ogrodach «picturesque». czasów stanisławowskich.” W: Obraz i przyroda. Materiały z Konferencji “Obraz i przyroda”, Lublin 6-8 X 2003, redagowane przez Urszula Mazurczak, Jowita Patyra, Małgorzata Sylwia Żak, 117-155. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2005.
  Google Scholar

Buttlar, von, Adrian. Der Landschaftsgarten. Gartenkunst des Klassizismus und der Romantik. Köln: DuMont, 1989.
  Google Scholar

Ciołek, Gerard. Ogrody polskie. Warszawa: Państwowy Instytut Sztuki, 1953.
  Google Scholar

Dąbrowski, Stanisław. “Życie teatralne w Siedlcach w latach 1784-1929”, Rocznik Mazowiecki 2, (1969): 219-237.
  Google Scholar

Dmowska-Grabias, Halina. “Siedlce i dobra siedleckie hetmanowej Aleksandry Ogińskiej w drugiej połowie XVIII wieku.” Rocznik Mazowiecki 4, (1972): 440-442.
  Google Scholar

Fijałkowski, Wojciech. Wilanów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe, 1973.
  Google Scholar

Gardzińska, Janina, i Urszula Głowacka-Maksymiuk. Inwentarz dóbr klucza siedleckiego z 1776 roku. Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych: Fundacja Rozwoju Badań Regionalnych "Sigillum"; Siedlce: Archiwum Państwowe, 2005.
  Google Scholar

Głowacka-Maksymiuk, Urszula. “Siedlce miasto rezydencjonalne księżnej Aleksandry Ogińskiej”, Prace Archiwalno-Konserwatorskie 13, (2002): 9-21.
  Google Scholar

Jaroszewski, Tadeusz Stefan. Chrystian Piotr Aigner. Architekt warszawskiego klasycyzmu. Warszawa: PWN, 1970.
  Google Scholar

Kopania, Izabela. Rzeczy – Ogrody – Wyobrażenia. Chiny w kulturze Rzeczypospolitej czasów Stanisława Augusta. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2012.
  Google Scholar

Korneć, Grażyna. Pałac Ogińskich w Siedlcach. Siedlce. Wydaw. Akademii Podlaskiej, 2003.
  Google Scholar

Korzeniewski, Tomasz. “Teatr hetmanowej Ogińskiej w Siedlcach”, Pamiętnik Teatralny 18, nr 1/2 (1969): 114-126.
  Google Scholar

Kosiorek, Jakub Maciej. Aleksandria. Ogród hetmanowej Aleksandry Ogińskiej w Siedlcach. Siedlce: Siedleckie Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Brama; Warszawa: Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego, 2013.
  Google Scholar

Kwiatkowski, Marek. Szymon Bogumił Zug. Architekt polskiego Oświecenia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe, 1971.
  Google Scholar

Loretnz, Stanisław i Rottermund Andrzej. Klasycyzm w Polsce. Warszawa: Arkady, 1984.
  Google Scholar

Ługowski, Piotr. “Artyści i rzemieślnicy na usługach Aleksandry Ogińskiej w Siedlcach.” W: Zmierzch i świt. Stanisław August i Rzeczpospolita 1764-1795, redagowana przez Aleksandra Antoniewicz, Rozalia Kosińska, Piotr Skowroński, 109-135, Warszawa: Wydawnictwo Neriton: Studenckie Koło Naukowe Historyków UW, 2015.
  Google Scholar

Majdecki, Longin. Historia ogrodów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe, 1978.
  Google Scholar

Majewska-Maszkowska, Bożena. Mecenat artystyczny Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej (1736-1816). Wrocław: Ossolineum, Wydawnictwo PAN, 1976.
  Google Scholar

Michalec, Danuta. Aleksandra Ogińska i jej czasy. Siedlce: Muzeum Okręgowe, 1999.
  Google Scholar

Morawińska, Agnieszka. Augusta Fryderyka Moszyńskiego Rozprawa o ogrodnictwie angielskim. Wrocław: Ossolineum, Wydawnictwo PAN, 1977.
  Google Scholar

Oleńska, Anna. “«Chciał pan podkomorzy mieć sielankę w naturze» Na Książecem wśród podwarszawskich ogrodów księcia Kazimierza Poniatowskiego”, W: Elizeum. Podziemny Salon księcia. Dla Przyjaciół i pięknych Pań, redagowana przez Karola Guttmejera, 29-58. Warszawa: Miasto Stołeczne Warszawa, 2016.
  Google Scholar

Piwkowski, Włodzimierz. Arkadia Heleny Radziwiłłowej: studium historyczne. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Narodowa Instytucja Kultury, 1998.
  Google Scholar

Polanowska, Jolanta. Stanisław Kostka Potocki (1755-1821). Twórczość architekta amatora przedstawiciela neoklasycyzmu i nurtu picturesque. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk; Liber Pro Arte, 2009.
  Google Scholar

Polanowska, Jolanta. “Ogród angielski (English landscape garden) w Warszawie i jej okolicach w 2. poł. XVIII w. i jego wzory.” W: Kultura artystyczna Warszawy XVII-XXI, redagowana przez Zbigniewa Michalczyka, Andrzeja Pieńkosa, Michała Wardzyńskiego, 193-202.Warszawa: Neriton, 2010.
  Google Scholar

Polanowska, Jolanta. “Mokotów – ogród krajobrazowy Izabeli Lubomirskiej dedykowany Jean-Jacques, Rousseau.” Biuletyn Historii Sztuki 75, nr 3, (2013): 437-496.
  Google Scholar

Polanowska, Jolanta. “Kiosque á la turque – nieznane projekty Jana Chrystiana Kamsetzera do Łazienek Stanisława Augusta.” Biuletyn Historii Sztuki 81, nr 2 (2018): 329-356.
  Google Scholar

Przybylski, Ryszard. Ogrody romantyków. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1978.
  Google Scholar

Putkowska, Jolanta. Warszawskie rezydencje na przedmieściach i pod miastem w XV-XVIII wieku. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, 2016.
  Google Scholar

Sawicka-Jurek, Jolanta. “« Pod wdzięcznym onej rozkazem.» – o kulturotwórczej roli dworu Aleksandry Ogińskiej w Siedlcach.” W: Dwory magnackie w XVIII wieku. Rola i znaczenie kulturowe, redagowana przez Teresę Kostkiewiczową, Agatę Roćko, 263-273. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2005.
  Google Scholar

Sroczyńska, Krystyna. Zygmunt Vogel rysownik gabinetowy Stanisława Augusta. Wrocław: Kraków: Osolineum, Warszawa: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1969.
  Google Scholar

Swirida, Inessa. “W poszukiwaniu ukrytych znaczeń. Park naturalny XVIII stulecia a wolnomularstwo,” Ars Regia 2, nr 2 (1993): 7-40.
  Google Scholar

Świtek, Gabriela. “Ut pictura hortus. Przejawy kultury estetycznej w sztuce ogrodowej XVIII wieku,” Biuletyn Historii Sztuki 65, nr 1, (2003): 277-302.
  Google Scholar

Ziontek, Artur. “Żywioł towarzyski Aleksandry Ogińskiej utrwalony w piśmiennictwie XVIII wieku,” W: Kobieta epok dawnych w literaturze, kulturze i społeczeństwie, redagowana przez Iwonę Maciejewską, Krystynę Stasiewicz, 349-362 Olsztyn: Wydawnictwo Littera, 2008.
  Google Scholar

Ziontek, Artur. “Michał Kazimierz Ogiński w świetle piśmiennictwa XVIII wieku,” Wschodni Rocznik Humanistyczny 7, (2010/2011): 119-149.
  Google Scholar

Ziontek, Artur. “Siedlecki dwór artystyczny Aleksandry Ogińskiej.” W: Małe miasta. Społeczność, redagowana przez Mariusza Zemło, 247-275, Lublin; Supraśl: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2011.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2020-03-30

Cited By / Share

Knapik, A. (2020). Aleksandria – ogród krajobrazowy Aleksandry z Czartoryskich Ogińskiej w świetle nowych materiałów . Biuletyn Historii Sztuki, 82(1), 97–126. https://doi.org/10.36744/bhs.637

Autorzy

Aleksandra Knapik 

Kraków, Uniwersytet Jagielloński Polska
https://orcid.org/0000-0001-6618-4621

Statystyki

Abstract views: 476
PDF downloads: 830


Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

Od numeru 1/2019 do 4/2022 stosowaliśmy licencję  CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.