„Łuk przy budynku KMPiK czeka na ornamentację”. Historia projektu i realizacji mozaiki Władysława Zycha Zamach na Café Club na budynku Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki w Warszawie

artykuł nierecenzowany

Anna Wiszniewska

anna.wiszniewska@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-6546-076X

Abstrakt

Artykuł dotyczy historii ceramicznej dekoracji na fasadzie łącznika między siedzibą Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki w Warszawie (Nowy Świat 15/17) a budynkiem mieszkalno-usługowym (Aleje Jerozolimskie 28). Na elewacji gmachu oddanego do użytku w 1951 r. od początku przewidziano miejsce na monumentalną dekorację o charakterze propagandowym. Autorem jednej z propozycji był Krzysztof Henisz, który opracował abstrakcyjną kompozycję z wielkoformatowych płyt ceramicznych, mającą symbolizować sztandar narodowy, zniszczenia wojenne i odbudowę. Projekt ten nie został zrealizowany, prawdopodobnie z powodu jego abstrakcyjnego charakteru, nie do przyjęcia w sąsiedztwie gmachu Komitetu Centralnego PZPR. Ostatecznie zlecenie na projekt i realizację dekoracji otrzymał Władysław Zych. Temat kompozycji – zamach na Café Club – formalnie został wybrany przez inwestora – Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy, jednakże należy przypuszczać, że decyzja zapadła na wyższym szczeblu. Odsłonięcie mozaiki nastąpiło 21 lipca 1964 r. Dzieło wzbudziło zrozumiałe zainteresowanie, jednakże niewiele głosów dotyczyło artystycznych walorów kompozycji, skupiano się na temacie przedstawienia.


Słowa kluczowe:

Krzysztof Henisz, Władysław Zych, mozaika, sztuka i propaganda w PRL, zamach na Café Club, eksperyment łysogórski

Baraniewski, Waldemar, i Edyta Krajewska. „Architektura Warszawy w czasach stalinowskich. Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa – symboliczny kamuflaż”. Kwartalnik Architektury i Urbanistyki 55, z. 3 (2010): 49–73.
  Google Scholar

Chutnik, Sylwia. Miasto zgruzowstałe. Codzienność Warszawy w latach 1954–1955. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, 2020.
  Google Scholar

Kesling, Katarzyna A., i Joanna Stacewicz-Podlipska. Polskie życie artystyczne w latach 1944–1960. Redakcja Anna Wierzbicka, t. 5: Rok 1951. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2014.
  Google Scholar

Korboński, Stefan. W imieniu Rzeczypospolitej. Warszawa: Warszawska Oficyna Wydawnicza Gryf, 1991.
  Google Scholar

Kostuch, Bożena. Czarodziej z Łysej Góry. Opowieść o Bolesławie Książku. Warszawa: Marginesy, 2020.
  Google Scholar

Kostuch, Bożena. Kolor i blask. Ceramika architektoniczna oraz mozaiki w Krakowie i Małopolsce po 1945 r. Kraków: Muzeum Narodowe w Krakowie, 2015.
  Google Scholar

Kubaszewska, Hanna. „Pracownie Sztuk Plastycznych”. W: Polskie życie artystyczne w latach 1944–1960, redakcja Aleksander Wojciechowski, 263–265. Wrocław–Warszawa–Kraków: Ossolineum, 1992.
  Google Scholar

Strzembosz, Tomasz. Akcje zbrojne podziemnej Warszawy 1939–1945. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983.
  Google Scholar

Toniak, Ewa. Prace rentowne. Polscy artyści między ekonomią a sztuką w okresie odwilży. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2015.
  Google Scholar

Wiszniewska, Anna. Polskie życie artystyczne w latach 1944–1960. Redakcja Anna Wierzbicka, t. 6: Rok 1952. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2015.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2024-03-29

Cited By / Share

Wiszniewska, A. (2024). „Łuk przy budynku KMPiK czeka na ornamentację”. Historia projektu i realizacji mozaiki Władysława Zycha Zamach na Café Club na budynku Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki w Warszawie. Biuletyn Historii Sztuki, 86(1), 175–186. https://doi.org/10.36744/bhs.2216

Autorzy

Anna Wiszniewska 
anna.wiszniewska@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0001-6546-076X

Anna Wiszniewska, historyczka sztuki i dizajnu, kuratorka i wykładowczyni akademicka, adiunkt w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, laureatka nagrody im. prof. Jerzego Łozińskiego (2017). Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół artystów i projektantów związanych z Cepelią. Prowadzi badania podstawowe w zakresie historii polskiego dizajnu i sztuki przedmiotu, ze szczególnym uwzględnieniem mody, biżuterii, ceramiki i zabawkarstwa. Swoje zainteresowania naukowo-badawcze realizuje również jako kuratorka wystaw. Otwarta w 2019 r. w Muzeum Warszawy monograficzna wystawa spółdzielni ORNO, której była współkuratorką, podsumowała jej wieloletnie badania nad biżuterią powstałą w spółdzielniach zrzeszonych w Cepelii.



Statystyki

Abstract views: 65
PDF downloads: 43


Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Biuletyn Historii Sztuki

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.