Posthumanistyczne zerwanie: Nowoczesność i jej alternatywa w pismach Emanuele Cocci

Andrzej Leśniak

doi:10.36744/k.3566

Posthumanistyczne zerwanie

Nowoczesność i jej alternatywa w pismach Emanuele Cocci

Artykuł recenzowany

Andrzej Leśniak

andrzej.lesniak@ibl.waw.pl
Instytut Badań Literackich PAN (Polska)
https://orcid.org/0000-0003-2654-0219

DOI: https://doi.org/10.36744/k.3566

Abstrakt

Artykuł dotyczy zmian w humanistyce związanych z coraz wyraźniejszą obecnością posthumanizmu jako perspektywy metodologicznej (zmieniającej kierunek i sposób prowadzenia badań) i ontologicznej (zmieniającej całościowy sposób myślenia o świecie). Tekst jest studium przypadku prac Emanuele Cocci, włoskiego filozofa, który w szczególnie wyrazisty sposób wciela w życie posthumanistyczny sposób myślenia. Artykuł poświęcony jest przede wszystkim posthumanistycznej krytyce nowoczesności i współczesnym alternatywom dla nowoczesnych hierarchii wiedzy: dowartościowaniu zmysłowości, akcentowaniu horyzontalności i ciągłości, konieczności naddeterminacji wiedzy przez myślenie ekologiczne, wreszcie osłabieniu pozycji krytycznej.

Słowa kluczowe:

posthumanizm, postkrytyka

Bibliografia

Braidotti, Rosi. „Posthuman, all too human: Towards a new process ontology.” Theory, culture & society, 23.7-8 (2006): 197-208.
DOI: https://doi.org/10.1177/0263276406069232 Google Scholar

Braidotti, Rosi. The posthuman. Cambridge, MA: Polity Press, 2013.
Google Scholar

Coccia, Emanuele. The life of plants: A metaphysics of mixture. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, 2019.
Google Scholar

Coccia, Emanuele. „The new animism.” Techne-Journal of Technology for Architecture and Environment, 21 (2021): 33-36.
DOI: https://doi.org/10.36253/techne-10999 Google Scholar

Coccia, Emanuele. Sensible life: A micro-ontology of the image. New York: Fordham University Press, 2016.
DOI: https://doi.org/10.2307/j.ctt19rm9hz Google Scholar

Coccia, Emanuele, and Donatien Grau. The transitory museum. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, 2019.
Google Scholar

Descombes, Vincent. To samo i inne: czterdzieści pięć lat filozofii francuskiej 1933-1978. Warszawa: Wydawnictwo Spacja, 1996.
Google Scholar

Leśniak, Andrzej. Obraz płynny: Georges Didi-Huberman i dyskurs historii sztuki. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych “Universitas”, 2010.
Google Scholar

Leśniak, Andrzej. „Postkrytyka. Poczucie wyczerpania i korekta kursu projektu krytycznego.” Teksty Drugie, no. 3 (2023): 231-248.
DOI: https://doi.org/10.18318/td.2023.3.15 Google Scholar

Lewis, Mark. „‚Is Modernity our Antiquity?’.” Afterall: A Journal of Art, Context and Enquiry, vol. 14 (2006): 109-117.
DOI: https://doi.org/10.1086/aft.14.20711629 Google Scholar

Paura, Roberto. „Plant totemism. Toward a new imaginary of the plants in the Anthropocene.” Im@go. A Journal of the Social Imaginary, no. 15 (2020): 185-205.
Google Scholar

Wolfe, Cary. Art and posthumanism: Essays, encounters, conversations. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press, 2022.
Google Scholar

Wolfe, Cary. What is posthumanism?. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press, 2010.
Google Scholar

Pobierz

Opublikowane

2025-02-05

Cited By / Share

Leśniak, A. (2025) „Posthumanistyczne zerwanie: Nowoczesność i jej alternatywa w pismach Emanuele Cocci”, Konteksty. Polska Sztuka Ludowa, 347(4), s. 94–99. doi: 10.36744/k.3566.

Autorzy

Andrzej Leśniak
andrzej.lesniak@ibl.waw.pl
Instytut Badań Literackich PAN Polska
https://orcid.org/0000-0003-2654-0219

Andrzej Leśniak – historyk sztuki, profesor instytutu w IBL PAN. Opublikował trzy książki (Ikonofilia. Francuska semiologia pikturalna i obrazy, 2013; Obraz płynny. Georges Didi-Huberman i dyskurs historii sztuki, 2010; Topografie doświadczenia. Maurice Blanchot i Jacques Derrida, 2003) i kilkadziesiąt artykułów, w tym ostatnio między innymi Transcriptions and Relative Novelty. Virgil Abloh’s Design Strategies w „Fashion Theory. The Journal of Dress, Body & Culture”. Jest redaktorem polskich wydań pism Le Corbusiera i Rema Koolhaasa (z Grzegorzem Piątkiem). Pisał o współczesnej humanistyce francuskiej, zwłaszcza o teorii obrazu. Zajmuje się sztuką, architekturą i modą ostatnich lat. Obecnie pracuje nad projektem badawczym dotyczącym krytyczności w humanistyce i w praktykach artystycznych i projektowych.