Pokojowy partyzant: O strategiach twórczych Banksy’ego

Michalina Lubaszewska

doi:10.36744/k.2671

Pokojowy partyzant

O strategiach twórczych Banksy’ego

Artykuł recenzowany

Michalina Lubaszewska

michalina.lubaszewska@uj.edu.pl
Zakład Lingwistyki Komputerowej, Uniwersytet Jagielloński (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-5281-5883

DOI: https://doi.org/10.36744/k.2671

Abstrakt

Tekst przedstawia analizę artystycznych strategii stosowanych przez twórcę street artu – Banksy’ego – opierających się na metodach partyzanckich. Strategie partyzanckie bristolskiego artysty traktowane w sposób metaforyczny (zgodnie z konstatacjami Carla Schmitta, który na figurę partyzanta patrzy również jak na nonkorformistę nie sięgającego po broń) mają dwa wymiary. Pierwszy odnosi się do planu treści buntowniczych graffiti Banksy’ego, drugi zaś wiąże się z taktyką opartą na fortelach, umożliwiających nielegalną działalność artystyczną. Jednak cykl prac pozostawionych na objętym wojną terytorium Ukrainy wyłamuje się z tego schematu, gdyż tu strategia twórcza artysty nawiązuje także do prymarnego znaczenia wyrazu partyzant – Banksy bierze udział w walce opowiadając się po jednej ze stron.

Słowa kluczowe:

Banksy, street art

Bibliografia

Alquié, Ferdinand. Kartezjusz, tłum. Stanisław Cichowicz, Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1989.
Google Scholar

Bachtin, Michaił. Problemy poetyki Dostojewskiego, tłum. Natalia Modzelewska, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970.
Google Scholar

Banksy. Existencilism, 2002.
Google Scholar

Banksy, Wojna na ściany, tłum. Kamila Kamińska, Kraków: Wydawnictwo Sine Qua Non, 2021.
Google Scholar

Caillois, Roger. Człowiek i sacrum, tłum. Anna Tatarkiewicz, Ewa Burska, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 1995.
Google Scholar

Freedberg, David. Potęga wizerunków. Studia z historii i teorii oddziaływania, tłum. Ewa Klekot, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2005.
Google Scholar

Gralińska-Toborek, Agnieszka. Graffiti i street art. Słowo, obraz, działanie, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2019.
DOI: https://doi.org/10.18778/8142-237-6 Google Scholar

Limare, Sophie. Surveiller et sourire. Les artistes visuels et le regard numérique, Montréal: Les Presses de l’Université de Montréal, 2015.
DOI: https://doi.org/10.4000/books.pum.3068 Google Scholar

Lubaszewska, Michalina. Instagram jako forma dziennika osobistego – przypadek Banksy’ego, [w:] ”Tekstualia” nr 2:2020, s. 73-80.
DOI: https://doi.org/10.5604/01.3001.0014.3813 Google Scholar

Porter, Patrick. Shove, Gary. Banksy. Stanowisz akceptowalny poziom zagrożenia, tłum. Ewa Gorządek, Aleksandra Krasoń, Warszawa: Arkady 2018.
Google Scholar

Schmitt, Carl. Teoria partyzanta. Uwagi na marginesie pojęcia polityczności, tłum. Borys Cymbrowski, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2016.
Google Scholar

Schechner, Richard. Przyszłość rytuału, tłum. Tomasz Kubikowski, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 2000.
Google Scholar

Wright, Steve. Banksy, Nie ma jak w domu, tłum. Paulina Makles, Kamila Kamińska, Kraków: Wydawnictwo Sine Qua Non, 2013.
Google Scholar

Pobierz

Opublikowane

2025-02-05

Cited By / Share

Lubaszewska, M. (2025) „Pokojowy partyzant: O strategiach twórczych Banksy’ego”, Konteksty. Polska Sztuka Ludowa, 347(4), s. 259–264. doi: 10.36744/k.2671.

Autorzy

Michalina Lubaszewska
michalina.lubaszewska@uj.edu.pl
Zakład Lingwistyki Komputerowej, Uniwersytet Jagielloński Polska
https://orcid.org/0000-0001-5281-5883

Michalina Lubaszewska – adiunktka w Zakładzie Lingwistyki Komputerowej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka książki Rzecz w teatrze Jana Klaty. Kolekcja, zabawa, efekt teatralności (2020). Publikowała między innymi w „Kontekstach”, „Tekstualiach” i „Śląskich Studiach Polonistycznych”. Jej zainteresowania koncentrują się wokół problemów związanych ze sztuką zaangażowaną i popkulturą.