Rafał Węgrzyniak (1960–2024)

WSPOMNIENIE

Abstrakt

Wspomnienie o Rafale Węgrzyniaku (1960–2024), historyku teatru, krytyku teatralnym i redaktorze Pamiętnika Teatralnego w latach 1991–1997. Węgrzyniak swoim myśleniem o teatrze i rozpiętością zainteresowań bliski był ideom Zbigniewa Raszewskiego. We wspomnieniu przypomniano przebieg pracy Węgrzyniaka, napisane przez niego książki i teksty. Wspomnienie uzupełnia bibliografia tekstów Rafała Węgrzyniaka opublikowanych w Pamiętniku Teatralnym.


Słowa kluczowe:

Rafał Węgrzyniak, historia teatru, krytyka teatralna

Węgrzyniak, Rafał. Encyklopedia „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001.
  Google Scholar

Węgrzyniak, Rafał. Procesy doktora Weicherta. Wstęp Mikołaj Mirowski i Dawid Wildstein. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2017.
  Google Scholar

Węgrzyniak, Rafał. "Wojna i zagłada: Odbicie doświadczeń z lat 1939–1945 w przedstawieniach i pisarstwie Erwina Axera". Pamiętnik Teatralny 68, z. 2 (2019): 5–22. https://doi.org/10.36744/pt.36.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2024-06-20

Cited By / Share

„Rafał Węgrzyniak (1960–2024) ” (2024) Pamiętnik Teatralny, 73(2), s. 246–252. doi: 10.36744/pt.2966.

Statystyki

Abstract views: 29
PDF downloads: 30


Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Od zeszytu 1/2018 do zeszytu 3/2022 artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.