Rok 2019 był dla polskich teatrologów okazją do ponowienia refleksji nad dorobkiem Reduty i Juliusza Osterwy. W stulecie inauguracji działalności Teatru Reduta, 29 listopada 2019, w Instytucie Sztuki PAN odbyła się współorganizowana przez Polską Kompanię Teatralną konferencja „Reduta. Nowe fragmenty”.

Blok tematyczny „Reduta raz jeszcze” jest pokłosiem tego spotkania – publikujemy w nim rozszerzone wersje wygłoszonych referatów uzupełnione o materiały źródłowe, a także teksty, które powstały jako owoc konferencyjnych dyskusji. Zeszyt otwieramy przełożonym na język angielski artykułem ukazującym w sposób całościowy pionierskie w Polsce metody i filozofię kształcenia ludzi teatru w Reducie. Autorzy pozostałych tekstów skupiają się na różnych etapach i elementach biografii Osterwy. Zastanawiają się nad rolą doświadczeń wojennych – pierwszej wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej i drugiej wojny światowej – w kształtowaniu się Osterwowego myślenia o teatrze, a także nad jego próbami odnalezienia swego miejsca w życiu teatralnym w nowych warunkach po 1945 roku. Przedmiotem refleksji są również wybrane intelektualne i towarzyskie relacje Osterwy – długoletnia znajomość i korespondencja z Wincentym Lutosławskim oraz ważne w całym okresie międzywojennym związki ze środowiskami wolnomularskimi. W aneksach do artykułów umieszczone zostały materiały źródłowe: notatki Osterwy dotyczące organizacji Okopu, korespondencja z Lutosławskim oraz przemówienia wygłoszone na uroczystościach pogrzebowych w Warszawie i Krakowie.

Zeszyt uzupełniliśmy blokiem „Prezentacje”, w którym znalazły się recenzje dwóch jubileuszowych publikacji poświęconych Reducie i jej dziedzictwu.

Blok tematyczny „Reduta raz jeszcze” jest pokłosiem części konferencji „Reduta. Nowe fragmenty” zainicjowanej, zorganizowanej i prowadzonej przez Patryka Kenckiego.