Więcej niż jednostki, mniej niż wielości: Ciała po antropocenie

artykuł recenzowany

Mateusz Chaberski

mateusz.chaberski@uj.edu.pl
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-6490-2340

Abstrakt

Artykuł dowodzi, że spekulacje na temat świata po antropocenie są nierozerwalnie związane z kwestionowaniem dominujących w zachodniej nowożytności konceptualizacji ciała ludzkiego jako bytu mającego nieprzepuszczalne granice, oddzielające organizm od otoczenia. W tym kontekście autor przygląda się dwóm najnowszym projektom performatywnym, które do tworzenia spekulatywnych światów wykorzystują technologię wirtualnej rzeczywistości (VR). Wytwarzając intensywne doświadczenia wielozmysłowe i afektywno-kognitywne, stwarzają one warunki do „egzosomatyzacji” (Stiegler), które pozwalają osobom uczestniczącym wcielić się w inne istoty i doświadczyć własnego ciała jako wielości. Analizując instalację Symbiosis (2020) interdyscyplinarnego kolektywu Polymorf, autor pokazuje, że doświadczenie to problematyzuje dominujące w humanistyce środowiskowej sposoby myślenia o relacjach ludzi i więcej-niż-ludzi. Przyglądając się zaś instalacji Alienarium 5 (2022) Dominique Gonzalez-Foerster, dowodzi, że doświadczenie ciała jako wielości wymaga nie tylko konkretnych „materii troski” (Puig de la Bellacasa), lecz także nowego sposobu myślenia o czasie i doświadczania go.

Instytucje finansujące

Artykuł powstał w wyniku realizacji projektu badawczego „Po kryzysie klimatycznym: Nieskalowalne strategie przetrwania w fabulacjach spekulatywnych ostatnich dwóch dekad” finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki, nr UMO-2021/43/B/HS2/0158.

Słowa kluczowe:

antropocen, egzosomatyzacja, wirtualna rzeczywistość, materie troski

Alaimo, Stacy. Bodily Natures: Science, Environment, and the Material Self. Bloomington, IN: Indiana University Press, 2010.
  Google Scholar

Gonzalez-Foerster, Dominique. „Alienarium 5”: Exhibition Guide. London: Serpentine Gallery, 2022.
  Google Scholar

Haraway, Donna. Staying with the Trouble: Making Kin in the Chthulucene. Durham: Duke University Press, 2016.
DOI: https://doi.org/10.2307/j.ctv11cw25q   Google Scholar

Mol, Annemarie. The Body Multiple: Ontology in Medical Practice. Durham: Duke University Press, 2002.
DOI: https://doi.org/10.1215/9780822384151   Google Scholar

Mol, Annemarie. Eating in Theory. Durham: Duke University Press, 2021.
  Google Scholar

Polymorf’s “Symbiosis”: A Performative, Multi-Sensory and Multi-User VR Experience. Breda: The Eriskay Collection, 2021.
  Google Scholar

Preciado, Paul B. Mieszkanie na Uranie. Tłumaczenie Agata Araszkiewicz. Kraków: Karakter, 2022.
  Google Scholar

Puig de la Bellacasa, María. Matters of Care: Speculative Ethics in More than Human Worlds. Minneapolis: University of Minnesota Press, 2017.
DOI: https://doi.org/10.1017/S2753906700002096   Google Scholar

Stiegler, Bernard. The Neganthropocene. Edited and translated by. London: Open Humanities Press, 2018. https://www.openhumanitiespress.org/books/titles/the-neganthropocene/.
  Google Scholar

Thomas, Julia Adeney. „History and Biology in the Anthropocene: Problems of Scale, Problems of Value”. The American Historical Review 119, no. 5 (2014): 1587–1607. https://doi.org/10.1093/ahr/119.5.1587.
DOI: https://doi.org/10.1093/ahr/119.5.1587   Google Scholar

.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2024-09-16

Cited By / Share

Chaberski, M. (2024) „Więcej niż jednostki, mniej niż wielości: Ciała po antropocenie”, Pamiętnik Teatralny, 73(3), s. 45–63. doi: 10.36744/pt.1660.

Autorzy

Mateusz Chaberski 
mateusz.chaberski@uj.edu.pl
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Polska
https://orcid.org/0000-0002-6490-2340

Mateusz Chaberski - doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Katedrze Performatyki UJ, interesuje się krytycznymi studiami nad antopocenem, humanistyką środowiskową oraz kulturowymi (re)prezentacjami krajobrazów post-ekstraktywistycznych.



Statystyki

Abstract views: 46
PDF downloads: 5


Licencja

Prawa autorskie (c) 2024 Mateusz Chaberski

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Od zeszytu 1/2018 do zeszytu 3/2022 artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.