Oto Ja: Semiotyka maski w pracy amerykańskiego zespołu Geese Theatre Company

John Bergman


Hollins University (Stany Zjednoczone)

Abstrakt

John Bergman jako twórca zespołu teatralnego Geese Theatre Company USA i współtwórca Geese Theatre Company UK od prawie czterdziestu lat, w różnych miejscach na świecie, na wielu kontynentach (Ameryka Północna, Europa, Australia) prowadzi terapię dla osadzonych mężczyzn, kobiet i młodocianych, wykorzystując transformacyjne możliwości teatru. W publikowanym tekście pokazuje swoją drogę twórczą od pracy artystycznej w teatrach alternatywnych do działań dramaterapeutycznych i artystycznych prowadzonych w więzieniach. Odsłania kulisy narodzin autorskiej metody pracy z maskami (metody Geese Theatre Company) i jej ogromne znaczenie w pracy teatralnej z więźniami, zarówno w Stanach Zjednoczonych, na wyspach brytyjskich (Geese Theatre Company UK), jak i w innych krajach. Wyjaśnia, że stosowana przez niego i jego zespoły metoda pracy teatralnej narodziła się z konkretnego doświadczenia – z międzyludzkiego spotkania, w którym połączenie wcześniej nieuwzględnianych indywidualnych perspektyw doprowadziło do odkrycia zaskakujących i skutecznie działających rozwiązań. Wkład osób osadzonych oraz ich bliskich w narodziny podstawowego narzędzia pracy, jakim dla Geese Theatre Company jest maska, pozostaje niekwestionowany.


Słowa kluczowe:

teatr więzienny, teatr w więzieniu, dramatoterapia, resocjalizacja, maska teatralna

Bergman, J. (1995). Life, the Life Event, and Theater: A Personal Narrative on the Use of Drama Therapy with Sex Offenders. In: B. Schwartz, H. Cellini (eds.). The Sex Offender: Corrections, Treatment and Legal Practice. Kingston
  Google Scholar

Bergman, J., Hewish, S. (1996). The Violent Illusion: Dramatherapy and the Dangerous Voyage to the Heart of Change. In: M. Leibmann (ed.). Art Approaches to Conflict. London
  Google Scholar

Boal, A. (1992). Games For Actors and Non-Actors. London
  Google Scholar

Braun, E. (2016`). Meyerhold On Theatre. New York
DOI: https://doi.org/10.5040/9781474230230   Google Scholar

Bush, J., Harris, D., Parker, R. (2016). Cognitive Self-Change: How Offenders Experience the World and What We Can Do About It. Chichester
DOI: https://doi.org/10.1002/9781119106272   Google Scholar

Eldredge, S. A. (1996). Mask Improvisation for Actor Training and Performance: The Compelling Image. Evanston
  Google Scholar

Ekman, P., Friesen, W. V. (1997). Nonverbal Behavior. In: P. F. Ostwald (ed.). Communication and Social Interaction. New York
  Google Scholar

Ekman, P., Friesen, W. V., Scherer, K. R. (1976). Body Movement and Violence Pitch in Deceptive Interaction. Semiotica, 1, 23-27. DOI: 10.1515/semi.1976.16.1.23
DOI: https://doi.org/10.1515/semi.1976.16.1.23   Google Scholar

Grotowski, J. (1968). Towards A Poor Theatre. New York
DOI: https://doi.org/10.2307/1125118   Google Scholar

Johnstone, K. (1979). Impro: Improvisation and the Theatre. London
  Google Scholar

Hartnoll, P. (ed.) (1983). Oxford Companion to the Theatre. Oxford
  Google Scholar

Samenow, S., Yochelson, S. (1975). The Criminal Personality, vol. 1: A Profile for Change. New York
  Google Scholar

Schwartz, B. (1995). Characteristics and Typologies of Sex Offenders. In: B. Schwartz, H. Cellini (eds.). The Sex Offender: Corrections, Treatment and Legal Practice. Kingston
  Google Scholar

(2005). Tréteaux Libres, Genève. In: A. Kotte (ed.). Dictionnaire du théâtre en Suisse, vol. 3. Zurich
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2019-09-01

Cited By / Share

Bergman, J. (2019) „Oto Ja: Semiotyka maski w pracy amerykańskiego zespołu Geese Theatre Company”, Pamiętnik Teatralny, 68(2), s. 53–64. doi: 10.36744/pt.76.

Autorzy

John Bergman 

Hollins University Stany Zjednoczone

Statystyki

Abstract views: 372
PDF downloads: 219


Licencja

Prawa autorskie (c) 2019 John Bergman

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Od zeszytu 1/2018 do zeszytu 3/2022 artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.