Sztuka, teatralność, ponowoczesność: O książce Agnieszki Sosnowskiej

Mateusz Salwa

Abstrakt

Artykuł stanowi prezentację książki Agnieszki Sosnowskiej Sztuka znikania: Teatralność w czasach ponowoczesnych (Kraków 2019), poświęconej zagadnieniu teatralnego charakteru ponowoczesnej rzeczywistości kulturowej i społecznej. Sosnowska zakłada, że kategorie teatru, teatralności i teatralizacji stanowią narzędzia przydatne w analizach i interpretacjach ponowoczesnej kondycji ludzkiej, a zarazem wskazuje, że to rzeczywistość pozateatralna stanowi najwłaściwszy obszar refleksji nad teatralnością. Analizuje wybrane prace i zjawiska artystyczne, w których dostrzega wyznacznik steatralizowanej rzeczywistości ponowoczesnej, jakim jest dla niej zanik rozmaitych przeświadczeń determinujących nowoczesny stosunek do idei podmiotu, świata i sztuki: amerykański minimalizm, twórczość brazylijskiego artysty Hélia Oiticica, pracownia Andy’ego Warhola The Factory i spektakl Krystiana Lupy Factory 2, ambalaże Tadeusza Kantora oraz projekt Christiana Boltanskiego The Life of C.B. W recenzji postawione zostały prowokowane przez książkę pytania, które wiążą się m.in. ze sposobem ujęcia tytułowej tematyki, zasadzającym się na niedookreśleniu pojęcia teatralności, wykorzystaniu bardzo określonego rozumienia ponowoczesności oraz nie całkiem przemyślanym połączeniu perspektywy historycznej z filozoficzną.