Jerzego Grotowskiego doświadczenie Rosji: Rekonesans
Zbigniew Osiński
Uniwersytet Warszawski (Polska)
Abstrakt
W artykule przedstawiono różne aspekty stosunku Jerzego Grotowskiego do kultury rosyjskiej, jego kontakty z Rosjanami i doświadczenia z pobytów artysty w Rosji w latach 1955–1956 i w roku 1976. Autor podkreśla, że szczególną rolę w kontaktach Grotowskiego z kulturą rosyjską odegrał Ludwik Flaszen, który także tłumaczył oficjalną korespondencję Teatru Laboratorium z Rosjanami. W artykule omówiono szczegółowo pierwszy stypendialny pobyt Grotowskiego w Rosji: studia w Gosudarstwiennym Institutie Tieatralnogo Iskusstwa im. A.W. Łunaczarskogo przerwane dwumiesięczną podróżą do Turkmenistanu i Uzbekistanu. Podkreślono znaczenie relacji Grotowskiego z jednym z wykładowców GITiS, reżyserem i wybitnym pedagogiem Jurijem Zawadskim, a także rozwój jego zainteresowania Meyerholdem w tym okresie. Podstawą badań są polskie i rosyjskie artykuły publikowane w czasopismach, niepublikowane materiały archiwalne, w tym nagrania audio i wideo oraz korespondencja Grotowskiego z Jurijem Zawadskim i innymi osobami, a także rozmowy Grotowskiego z autorem.
Słowa kluczowe:
Jerzy Grotowski, Jurij Zawadski, Teatr Laboratorium, kulturowa mobilność teatruBibliografia
Avdeyev, Arseniy Dmitriyevich. Proiskhozhdeniye teatra: Elementy teatra v pervobytnoobshchinnom stroye. Moskva: Isskustvo, 1959.
Google Scholar
Barba, Eugenio. Land of Ashes and Diamonds: My Apprenticeship in Poland. Aberystwyth: Black Mountain Press, 1999.
Google Scholar
Chodunowa, Jelena. „Recepcja Jerzego Grotowskiego w ZSRR". Teatr, nr 10 (1980): 18–19.
Google Scholar
Flaszen, Ludwik. Teatr skazany na magię. Opracowanie Henryk Chłystowski. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1983
Google Scholar
Grotowski, Jerzy. Teksty z lat 1965–1969: Wybór. Redakcja Janusz Degler i Zbigniew Osiński. Wrocław: Wiedza o Kulturze, 1999.
Google Scholar
Meyerhold, Vsevolod. „Rekonstrukcja teatru". Tłumaczenie Jacek Rdułtowski, Pamiętnik Teatralny 5, z. 2/3 (1956): 348–380.
Google Scholar
Osińska, Katarzyna. Leksykon teatru rosyjskiego XX wieku. Warszawa: Semper, 1997.
Google Scholar
Osiński, Zbigniew. Grotowski i jego Laboratorium. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1980.
Google Scholar
Osiński, Zbigniew. Grotowski wytycza trasy: Studia i Szkice. Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok, 1993.
Google Scholar
Osiński, Zbigniew. Teatr „13 Rzędów" i Teatr Laboratorium „13 Rzędów”: Opole 1959–1964, Kronika – Bibliografia. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 1997.
Google Scholar
Rouget, Gilbert. La musique et la transe: Esquisse d'une théorie générale des relations de la musique et de la possession. Paris: Gallimard, 1980.
Google Scholar
Tarabukin, Nikolay Mikhaylovich. N.M. Tarabukin o V.E. Meyyerkhol'de. Edited by Oleg Maksimovich Fel'dman. Moskva: Gosudarstvennyy institut iskusstvoznaniya, 1998.
Google Scholar
Toporkov, Vasily Osipovich. Stanislavski in Rehearsal: The Final Years. Translated by Christine Edwards. New York: Routledge/Theatre Art Books, 1998.
Google Scholar
Archiwalia: RGALI, Archiwum Ośrodka Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych, Archiwum PWST w Krakowie, zbiory prywatne, artykuły z czasopisma Teatral'naya zhizn'.
Google Scholar
Autorzy
Zbigniew OsińskiUniwersytet Warszawski Polska
Statystyki
Abstract views: 59PDF downloads: 20
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Zbigniew Osiński
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.
Od zeszytu 1/2018 do zeszytu 3/2022 artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.