@article{Olkusz_2023, title={«Pocieszne wykwintnisie» Molière’a: Farsa na kobiety?}, volume={72}, url={https://czasopisma.ispan.pl/index.php/pt/article/view/1391}, DOI={10.36744/pt.1391}, abstractNote={<p><em>Pocieszne wykwintnisie</em>, pierwszy wielki sukces Molière’a, należą dziś do jego najbardziej kontrowersyjnych utworów, gdyż głównymi postaciami komicznymi są tu kobiety aspirujące do niezależności. Tradycja interpretacyjna tej sztuki każe widzieć w niej satyrę na środowisko Madeleine de Scudéry, uważanej obecnie za jedną z najbardziej postępowych kobiet XVII stulecia (a dla niektórych także prekursorkę feminizmu). Dlatego stosunek czytelników do <em>Pociesznych wykwintniś </em>wydaje się (i wydawał) barometrem ich stosunku do emancypacji kobiet. Autor stawia tezę, że przedmiotem tak ujmowanego sporu o <em>Pocieszne wykwintnisie </em>jest nie tyle komedia Molière’a, ile jej uproszczona, tradycyjna interpretacja. Omawia okoliczności powstania utworu, aby zwrócić uwagę na aspekty genologiczne: <em>Pocieszne wykwintnisie </em>są komediofarsą, powstałą w pierwszej kolejności jako odpowiedź na konkretną sytuację teatralną, więc koncentrowanie się na ich wątpliwym potencjale satyrycznym wydaje się nadużyciem. Ważnym kontekstem interpretacyjnym są również najnowsze tezy historyków siedemnastowiecznej literatury francuskiej, którzy podają w wątpliwość istnienie świata wykwintniś (oraz całego nurtu <em>préciosité</em>) i sugerują, że Molière wymyślił to środowisko, a zatem należy ono do porządku reprezentacji, nie – rzeczywistości.</p>}, number={1}, journal={Pamiętnik Teatralny}, author={Olkusz, Piotr}, year={2023}, month={mar.}, pages={19–47} }