Kinofilia szerokokątna. Wybrane aspekty „nowej kinofilii” w piśmiennictwie francuskim – diagnozy i definicje
Łucja Demby
lucja.demby@uj.edu.plUniwersytet Jagielloński (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-8786-9849
Abstrakt
Autorka wskazuje różne sposoby rozumienia pojęcia „nowa kinofilia” w wybranych francuskich tekstach teoretycznych i krytycznych. Perspektywa ta wydaje się szczególnie interesująca, gdyż termin „kinofilia” pojawił się na gruncie francuskim, a nawet paryskim, w latach 50. XX w. (okres polityki autorskiej), w dzisiejszych czasach natomiast jest używany szeroko także poza granicami Francji, bardzo często z dookreśleniem „nowa”. Związane jest to z wyłonieniem się innych form kinofilii i przeciwstawieniem ich „staremu” modelowi, choć owa nowość nie zawsze jest wartościowana dodatnio. Szczególnie wyrazistym przykładem postawy krytycznej był artykuł Louisa Skoreckiego Przeciw nowej kinofilii publikowany już w roku 1978. Autorka zwraca uwagę na związki nowej kinofilii z dyspozytywem i pojawieniem się nowych form uczestnictwa w życiu filmowym. Druga część artykułu dotyczy koncepcji Arnauda Guigue’a, który proponuje zastąpienie problematycznego terminu określeniem „kinofilia szerokokątna”.
Słowa kluczowe:
kinofilia, nowa kinofilia, recepcja filmu, teoria filmu, francuska teoria filmuBibliografia
Alquezar, S. R. (2017). Le piratage comme nouvelle cinéphilie. Atlante. Revue d’Études Romanes, (7), ss. 56-77.
Google Scholar
Baecque, A. De (2003). La cinéphilie invention d’un regard, histoire d’une culture 1944-1968. Paris: Fayard.
Google Scholar
Boissonneau, M., Jullier, L. (2019). Des deux côtés de l’écran: Introduction à Cinéphilies et sériephilies 2.0. W: M. Boissonneau, L. Jullier (red.), Cinéphilies et sériephilies 2.0: Les nouvelles formes d’attachements aux images (ss.9-34). Lausanne: Peter Lang.
DOI: https://doi.org/10.3726/b16133
Google Scholar
Gantier, S. (2020). Construction de pratiques cinéphiles sur une plateforme de vidéo à la demande: enjeu du design des personae. Revue Scientifique en Sciences de l’Information et de la Communication, (1), ss. 53-73.
Google Scholar
Guigue, A. (2009). Pour une cinéphilie grand angle. Biarritz: Séguier.
Google Scholar
Jullier, L., Leveratto, J.-M. (2015). Étudier les usages cinéphiles d’internet. W: J.-P. Aubert, C. Taillibert (red.), Les Nouvelles pratiques cinéphiles (ss. 250-251). Paris: L’Harmattan.
Google Scholar
Lopez, V. (2009). Pour une nouvelle cinéphilie. Il était une fois le cinéma. https://www. iletaitunefoislecinema.com/pour-une-nouvelle-nouvelle-cinephilie
Google Scholar
Martin, A., Ollendorff, G. (2007). Louis Louie. Rouge, (10). http://www.rouge.com. au/10/louis_louie.html
Google Scholar
Metz, C. (1977). Le signifiant imaginaire. Psychanalyse et cinéma. Paris: Union Générale d’Éditions.
Google Scholar
Skorecki, L. (1978). Contre la nouvelle cinéphilie. Cahiers du cinéma, (293), ss. 31-52.
Google Scholar
Skorecki, L. (1997). Contre la nouvelle cinéphilie. Vacarme, (4-5), ss. 94-103. https://doi. org/10.3917/vaca.004.0094
DOI: https://doi.org/10.3917/vaca.004.0094
Google Scholar
Voets, J.-P. (2020). Comment la cinéphilie, précédemment partagée via des canaux traditionnels, est-elle aujourd’hui promue sur des plateformes dites cinéphiles? Étude comparative Uncut – MUBI. Louvain: Faculté des Sciences Économiques, Sociales, Politiques et de Communication, Université Catholique de Louvain.
Google Scholar
Autorzy
Łucja Dembylucja.demby@uj.edu.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
https://orcid.org/0000-0001-8786-9849
Doktor habilitowana, profesor w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Interesuje się teorią i analizą filmu, prowadzi także badania interdyscyplinarne z pogranicza filmu, muzyki i teatru. Autorka książki Poza rzeczywistością. Spór o wrażenie realności w historii francuskiej myśli filmowej (2002). Jej książka Harmonia świata. Twórczość filmowa Nikity Michałkowa (2009) jest pierwszą naukową monografią dorobku rosyjskiego reżysera. W ostatnich latach przedmiotem jej zainteresowania jest także polski serial telewizyjny.
Statystyki
Abstract views: 208PDF downloads: 217
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Łucja Demby
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Łucja Demby, Zdalne kino. Samotność widza wobec zmysłowego charakteru recepcji filmu , Kwartalnik Filmowy: Nr 111 (2020): Zmysły i afekty
- Łucja Demby, Kozioł ofiarny i człowiek bez skazy. Sprawa Dreyfusa w filmie Romana Polańskiego „Oficer i szpieg” i wybrane problemy jego recepcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 114 (2021): Zanieczyszczenie, brud, skaza
- Łucja Demby, Obraz powinien wychodzić poza ramy. Struktura „mis en abyme” dramatu Edmonda Rostanda i spektaklu Denisa Podalydèsa „Cyrano de Bergerac” , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
